Τί σημαίνει «απέθανε ενώ εβάδιζεν εις την οδόν Αγίου Κωνσταντίνου... »; Τί ξεχωριστό μπορεί να έχει το πρωινό ξύπνημα μιας υπαλλήλου και η προσπάθειά της να προλάβει το λεωφορείο της γραμμής; Η ταύτιση μ' ένα είδωλο πόσο μπορεί να προχωρήσει; Δύο αδέλφια συναντιούνται και συγκρούονται με τον τρόπο τους... Ποιά ήταν η τύχη ενός κουκουλάρικου κοστουμιού τον καιρό της Αντίστασης; Πρέπει «να μάθουμε να ζούμε με τούς σεισμούς»; ... Το πέταγμα τού αποτσίγαρου στο πεζοδρόμιο ... Τί κρύβει ένα μπουκάλι κρασί;
Ασήμαντα πράγματα, ασήμαντοι ήρωες, ασήμαντες πράξεις - ίσως ένα μονόστηλο σε κάποια εφημερίδα ... Αυτοί είναι οι «Κωπηλάτες» τού Μιχάλη Φακίνου. Πίσω όμως απ' αυτήν την ασήμαντη καθημερινότητα, υπάρχει ό λόγος - μια άσκηση ύφους - που σαν μεγεθυντικός φακός δείχνει όλο το μεγαλείο της λεπτομέρειας.