Δέχομαι πολλούς επισκέπτες στο γραφείο μου, αφού είμαι δικηγόρος...
Εκεϊνο το βράδυ δεν περίμενα κανέναν. Έτσι ξαφνιάστηκα όταν χτύπησε το κουδούνι μου.
- Είσαι ο Τζόρνταν; με ρώτησε με βραχνή, σχεδόν ψιθυριστή φωνη.
-Ναι, είπα
Έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου, κι έκανα ένα βήμα προς τα πίσω. Εκείνος με ακολούθησε. Και περπατούσε με αστάθεια, σαν μεθυσμένος.
- Για άκουσε να σου πω άνθρωπέ μου...διαμαρτυρήθηκα
- Προ...πρόσεχε! είπε χωρίς να με ακούση, με φωνή που την έπνιγε ο ρόγχος, κι έπειτα σωριάστηκε μπρούμυτα στο χαλί του λίβινγκ ρουμ. Τα έχασα. Όχι γιατί ο άγνωστος είχε σωριαστή μπροστά στα πόδια μου. Αλλά γιατί στην πλάτη του υπήρχε μια τρύπα από σφαίρα. Και η πληγή αιμορραγούσε....