«Περνούσαμε όλη τη μέρα στο δικό μας βασίλειο ... Αργότερα φυσικά όλοι είπαμε πως καθετί που έγινε τότε, ήταν εξαιτίας των Τούρκων. Καθώς όμως ο νους μου πάει πίσω, βλέπω πως πραγματικά όλα άρχισαν, όταν ήρθαν οι Αμερικανοί να μείνουν στη Βίλα Πανδώρα.»
Η εποχή, ήταν το καλοκαίρι του 1922. Ο τόπος, η Κηφισιά, που εκείνο τον καιρό ήταν η ιδιωτική πράσινη τσέπη της Αθήνας και κει ζούσε ο Νικόλας με τη μητέρα του, που ήταν η οικονόμος στη Βίλα Πανδώρα.
Εκείνο το καλοκαίρι οι Έιβερυ από τη Βοστώνη - ο 'Ολιβερ, οι γονείς του και η ξαδέρφη του Ήντιθ - είχαν νοικιάσει τη βίλα. Λίγες μέρες αργότερά καινούριοι ένοικοι έφτασαν στη διπλανή βίλα, η όμορφη Μαντάμ Αρνώ, οι κόρες της, η Ναντίν και η Στεφανί και ο μυστηριώδης «θείος» τους Πάνος. Τότε τα πέντε παιδιά οργάνωσαν τη μυστική τους εταιρία με την ιδιαίτερη γλώσσα της και τα μυστικά παιχνίδια κι ο Νικόλας ένιωσε ξαφνικά σαν να είχε πηδήσει σε κάτι άγνωστο, κάτι που θα τον άλλαζε για πάντα.
Κι όταν ο πόλεμος που γινόταν στην Ανατολή ήρθε πιο κοντά με τους πρόσφυγες από την πυρπολημένη Σμύρνη, οι μυστικές περιπέτειες των πέντε παιδιών έγιναν κάτι το σοβαρό και αξέχαστο.
Στο μυθιστόρημα αυτό, το γεμάτο χιούμορ, τραγωδία και δράμα, ο Edward Fenton ζωντανεύει μια Ελλάδα που ζει ακόμη και δείχνει ότι η Ιστορία - όπως ανακάλυψε ο Νικόλας - δεν είναι η πληκτική διαδοχή βασιλιάδων και πολιτικών, αλλά αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους που ξέρουμε.
Από την «Κριτική Βιβλίου» στο New York Times:
«Οι Στράτες της Προσφυγιάς ... γραμμένο αριστοτεχνικά... ανακαλεί με τρόπο που σ' απορροφά απόλυτα ένα ιδιαίτερο τόπο κι εποχή.»