Ο κόσμος, όπως παρουσιάζεται στο "Συμβόλαιο" του Μρόζεκ, είναι το ίδιο ρευστός, αβέβαιος και ετοιμόρροπος με τον κόσμο της Εξουσίας, της Εργασίας και του Χρήματος. Μόνον οι "φυλακές" (συστήματα) του κόσμου τούτου διαφέρουν. Οι φυλακισμένοι έχουν παντού την ίδια μοίρα: μοναξιά και ερημιά, ανάγκη επικοινωνίας. Ο άνθρωπος παραμένει ανυπεράσπιστος και φοβισμένος , πεινασμένος για τρυφερότητα και ανθρωπιά, κάτω από τις βαρύγδουπες και σκουριασμένες ιδεολογικές πανοπλίες.
Ο Μρόζεκ, μέγας δραματουργός, "μεταφράζει" με αξιοζήλευτη σκηνική οικονομία αυτή την Αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου σ ένα συναρπαστικό θρίλερ, που εκτυλίσσεται μεταξύ των δύο ηρώων του έργου, οι οποίοι ενώνονται μ ένα Συμβόλαιο Θανάτου, παλεύουν με τον Κίνδυνο και το Απρόοπτο, παίζουν ένα απελπισμένο παιχνίδι φόβου και αγάπης για να κατακτήσουν τελικά μια μικρή και αβέβαια επαφή, λίγο πριν απομονωθούν και πάλι στη μοίρα του ο καθένας.