Το πιο γνωστό βιβλίο του Κάρλο Λέβι, που ήταν επίσης γιατρός, ζωγράφος και αγωνιστής της ιταλικής Αριστεράς. Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζεται η κοινωνική κατάσταση της αγροτικής νότιας Ιταλίας, όχι μόνο ως το αποτέλεσμα μιας αρχαϊκής συνθήκης, αβάσταχτης για τη χώρα, αλλά και ως χώρος ύπαρξης ενός σημαντικού πολιτισμού. «Το Έμπολι, λένε οι κάτοικοι της περιοχής (ανάμεσα σ’ αυτούς και ο Λέβι, που εξορίστηκε εκεί από το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας), είναι το τελευταίο χωριό όπου ζουν χριστιανοί. Χριστιανός σημαίνει άνθρωπος: στα χωριά που είναι πέρα από τα δικά μας, οι άνθρωποι δε ζουν σαν χριστιανοί αλλά σαν ζώα». Κατά τον Ίταλο Καλβίνο «το χαρακτηριστικό του Κάρλο Λέβι είναι ότι υπήρξε μάρτυρας της ύπαρξης ενός άλλου χρόνου μέσα στο δικό μας, πρεσβευτής ενός άλλου κόσμου που ενυπάρχει στον κόσμο που ζούμε»...