Αυτό το βιβλίο έχει ιστορία. Άρχισα να το γράφω στο μικρό αφρικανικό νησί του Αγίου Θωμά, όπου η κυβέρνηση με είχε εκτοπίσει, χωρίς δίκη, τον Μάρτιο του 1968, για ακαθόριστο χρόνο.

Η ιδέα μου ήρθε όταν έμαθα από το ραδιόφωνο πως ο Σαλαζάρ είχε χειρουργηθεί για κρανιακό αιμάτωμα. Μου φάνηκε πραγματικά πως ένα κεφάλαιο της ιστορίας της Πορτογαλίας θα έπαιρνε τέλος.

Τον καιρό του δικτάτορα, η έκδοση μιας ειλικρινούς μαρτυρίας, για τους αγώνες που έγιναν στον τόπο μου, ήταν αδινόητη. Αφού όμως ο Σαλαζάρ ήταν βαρυά άρρωστος, ίσως η ελευθερία να μην ήτανπολύ μακριά...