Το αναμνηστικό εγχειρίδιο «Οι Αρμένιοι πρόσφυγες στην Καλαμάτα, 1921-1947» εκδόθηκε από τα Γενικά Αρχεία Κράτους Μεσσηνίας και το υπουργείο Παιδείας. Τα κείμενα και η επιμέλεια του συγκινητικού αυτού ταξιδιού στο χρόνο, είναι της Αναστασίας Μηλίτση – Νίκα και χορηγοί ήταν η Περιφέρεια Πελοποννήσου, η «Alpha Bank», το Επιμελητήριο και ο Συνεταιρισμός Φαρμακοποιών Πελοποννήσου.

Στον πρόλογο γίνεται αναφορά στα ιστορικά στοιχεία, στις πηγές, στην επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και στο πώς ξεκίνησε η σχέση των Αρμενίων με την Μεσσηνία. Στις επόμενες σελίδες φανερώνονται άγνωστες πτυχές του προσφυγικού δράματος του λαού – σε πολλά σημεία εφάμιλλου και των Μικρασιατών. Οι αφηγήσεις και οι φωτογραφίες της εποχής δείχνουν τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι άνθρωποι, τον τρόπο ζωής, τη διάρθρωση του κοινωνικού τους ιστού. Πλούσια και ενδιαφέρουσα η προφορική ιστορία που για πρώτη φορά αποτυπώθηκε στο χαρτί, της οικογένειας Νταβουτιάν στην Καλαμάτα. Η θρησκευτική παράδοση και η εκπαίδευση αποτελούσαν δύο καίριους πυλώνες για τους Αρμένιους. Η θέληση για ζωή και για αθλητική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα ήταν αδιαπραγμάτευτη.

Η παλιννόστηση και το ταξίδι για την πατρίδα, αποτελεί το πιο σπαραξικάρδιο κομμάτι του εγχειριδίου. ‘Ολο το κλίμα, αλλά και η σχέση που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα στους Αρμένιους και τους Καλαματιανούς, φανερώνεται από μια ευχαριστήριο επιστολή της κοινότητας προς το «λαό της Καλαμάτας».

«Απ΄του Αραράτ, ω αητοί μου, την κορφή, που η Κιβωτός του Νώε κάποτ΄εστάθη, ανάμεσό μας να Σας – ω αδερφοί/ στο ριζικό, στις πίκρες και στα πάθη». (Κούλης Αλέπης)